Pan Meacham, miejscowy rzeźbiarz, od lat bawi miejscową dzieciarnię opowieściami o złowrogim smoku zamieszkującym lasy zachodniego wybrzeża Ameryki. Jego córka Grace, która jest leśnikiem, uważa je za najzwyklejsze bajki… dopóki nie poznaje małego Pete’a. Ten tajemniczy dziesięciolatek twierdzi, że mieszka w lesie sam, bez rodziny, jedynie z wielkim zielonym smokiem o imieniu Elliott. I z tego co mówi chłopiec, jego niezwykły towarzysz przypomina smoka z opowiadań pana Meachama. Grace postanawia dowiedzieć się, skąd wziął się Pete, gdzie jest jego dom i jaka jest prawda o smoku.
Powiem Wam, że niektóre filmy są po prostu piękne i potrafią przenieść dorosłego człowieka w świat baśni w niezwykle przyjemny sposób. Takim właśnie filmem jest z pewnością „Mój przyjaciel smok” z wytwórni Walta Disneya. Reżyser David Lowery przenosi nas w świat, który jest nie do ogarnięcia przez dorosłego człowieka, natomiast przez dziecko jest to świat realnie prosty. Musimy pokonać pewną drogę by zrozumieć, że … smoki istnieją naprawdę 🙂 Jest to typowy film familijny utrzymany w konwencji fantasy, jednak ogląda się go z niezwykłą przyjemnością. Podczas oglądania „Pete’s Dragon” uwalniane są różne emocje, co nie zawsze udaje się twórcą w filmach z innych gatunków. Przez 1 godzinę 40 minut poznajemy historię pewnego chłopca i jego Przyjaciela Eliota, chłopiec i smok. Więź tak mocna jak tylko jest to możliwe w rodzinie. Ktoś powie – to tylko zwykła bajka … owszem, nie inaczej. Takie historie, to bajki. Jednak jak ktoś potrafi to dobrze przełożyć w filmie, to takie bajki chciałby człowiek przeżyć w życiu realnym. Czasem potrzebne jest to, by wtopić się w taka bajkę i poczuć się przez chwilę po prostu świetnie. Polecam
Wam ten film.
Bierki // Sztuki 